Willa przy Perłowej
Paulina Molicka

„Willa przy Perłowej” to kontynuacja powieści Pauliny Molickiej „Księgarenka na Miłosnej”. Co prawda, nie czytałam pierwszej części, ale mimo to nie odczułam zbytnio tego, w zasadzie można nawet potraktować ja jako zupełnie odrębną opowieść. Chociaż ja wrzuciłam już poprzednią część na swoją wirtualną półkę na Legimi...

Wielokrotnie już wspominałam, że jestem okładkową sroczką, więc i ta niemal cukierkowa i bajeczna okładka przyciągnęła mój wzrok. A gdy dzisiaj moja wnuczka zobaczyła jak czytam książkę, również się nią zachwyciła, myśląc, że to bajka, którą dla niej przygotowałam. Jednak nie jest to tak różowa historia, jak mogłaby wskazywać okładka. To opowieść poruszająca wiele trudnych tematów, pełna emocji i wzruszeń, mądra i niejako zmuszająca do refleksji.
Czyta się ją bardzo lekko i przyjemnie, aż chce się przewracać kolejne kartki. Dla mnie to był prawdziwy relaks i odpoczynek od własnych problemów.

Co można zrobić gdy zranią nas najbliższe nam osoby? Każdy z pewnością miałby jakiś pomysł, lecz najlepszym chyba sposobem jest... ucieczka. Od wszystkiego i od wszystkich.
Nie jest to chyba dobry pomysł, chociaż właściwie każdy nie byłby w takiej sytuacji dobry...
Michalina zawiodła się nie tylko na przyjaciółce, którą traktowała jak siostrę, ale również na ojcu. Dwie najbliższe jej osoby tak mocno ja zraniły, że dziewczyna nie miała już ochoty ani z nimi rozmawiać, ani tym bardziej na nich patrzeć. Spakowała się w małą walizkę i wyjechała do miasteczka, w którym mieszka brat ojca. Ojciec już jakiś czas temu zerwał kontakty z bratem, więc Michalina nie miała pewności, jak stryj na jej widok zareaguje i czy w ogóle przyjmie ją pod swój dach.

"Uciekła, to był fakt. Jedyna pewność w ostatnich tygodniach."
"Przyjeżdżając do miasteczka, miała poczucie, że spakowała do niej tylko żal, rozgoryczenie, poczucie samotności, może zalążki nienawiści."
Przypadkowo spotyka Krystynę, starszą kobietę, która zasłabła. Odprowadza ją do domu i w taki sposób trafia do willi na ulicy Perłowej, która dawniej nie tylko lśniła blaskiem, ale gdzie przez kilka pokoleń odbywały się także różne spotkania i imprezy towarzyskie, to miejsce tętniło życiem i przyciągało do siebie rzesze klientów. Obecnie willa świeci, ale pustkami, a właścicielka nie radzi sobie z problemami finansowymi a na pomoc syna liczyć zbytnio nie może. Co prawda, matka (Krystyna) wspiera ją, ale tylko duchowo, bo nie ma innych możliwości. Powoli dociera do niej, że musi zamknąć swój pensjonat...

"Wiedziała, że Grażyna potrzebuje oddechu. Tak, była roztrzepana, ale miała też dobre serce, które w biznesie na dłuższą metę przestało być opłacalne, a z czasem zaczęło przynosić coraz większe długi."
Michalinie spodobał się ten mały, ale klimatyczny pensjonat i zaproponowała Grażynie (właścicielce) swoją pomoc. Marketing i media społecznościowe to przecież to, na czym znała się najlepiej, tym się zajmowała w korporacji. Grażyna daje szansę i Miśce i swojej willi, mając nadzieję, że pomysł dziewczyny wypali. Zatrudnia ją tymczasowo i jak część wynagrodzenia oferuje jeden z pokoi do zamieszkania. Michalina zgadza się na taki układ, nie chciałaby ciągle "wisieć" u stryja, woli go odwiedzać...
W willi dziewczyna spotyka Adama, mężczyznę, który już niejednokrotnie zdenerwował ją szybką jazdą samochodem po miasteczku. To syn Grażyny i wnuk Krystyny, więc będzie go spotykała częściej. Jednak im dłużej mieszkała w willi, tym bardziej sam jego widok podnosił jej ciśnienie, nie musiał nawet nic mówić. Zresztą Adam również nie pała zbytnią sympatią do dziewczyny i podważa jej pomysły na ratowanie biznesu matki.
Michalina nie dość, że musi mierzyć się z własnymi problemami rodzinnymi, to jeszcze wzięła sobie na głowę problemy innych.
Czy uda się Michalinie przywrócić popularność pensjonatu? Jak potoczą się jej relacje z synem właścicielki? Dlaczego właściwie Michalina uciekła od ojca?

Ta powieść praktycznie czyta się sama dostarczając jednocześnie tak wiele dobrych emocji, że znakomicie poprawia humor nawet w pochmurne i złe dni.

Dziękuję Wydawnictwu DRAGON za otrzymany egzemplarz książki.

Jeśli nie czytaliście "Kawiarenki przy Miłosnej" nic nie stoi na przeszkodzie, aby sięgnąć po "Willę przy Perłowej", gdyż tym razem fabuła będzie skoncentrowana na innych bohaterach. Oczywiście zajrzymy też, co słychać u postaci z pierwszej części - Oli, Zosi, Anieli czy pana w Kapeluszu.

Bardzo polubiłam Michalinę, Krystynę i Grażynę. Choć to kobiety wiodą prym w tej historii, to i mężczyźni mają tu wiele do powiedzenia. Choćby taki Adam... Dawno nie spotkałam się z takim lekkoduchem, do tego z kimś, kto traktował kobiety jak zabawki. Czy zmieni swoją postawę? Będziemy przyglądać się różnym charakterom, towarzyszyć w radościach i smutkach oraz emocjonującym konfliktom. Ale wracając do Michaliny, to ciekawa byłam, co wydarzyło się w jej rodzinnych relacjach, iż kobieta postanowiła wyjechać, a raczej uciec? Do tego mamy jeszcze konflikt stryja Michaliny z jej ojcem. Co poróżniło braci? Autorka stopniowo dawkuje nam informacje, co mocno wzbudza nasze zainteresowanie tym wątkiem. Oj tajemnicze to wszystko było.

"Miłość zawsze ma szanse - dopóki biją dwa serca. Dopóki lacza sie we wspólnym rytmie czułości, namiętności, troski i wzajemnego szacunku."

Paulina Molicka porusza wiele tematów, problemów i motywów. Wśród nich znajdzie się młodzieńcza i dojrzała miłość, kiełkująca i wieloletnia przyjaźń, trudne relacje rodzinne, bezinteresowna pomoc, zagrożenia związane z korzystaniem z Internetu przez dzieci czy pasja do książek. Widzimy jak niedopowiedzenia, duma i brak zrozumienia potrafią zniszczyć rodzinę. Niektórzy nie potrafią przyznać się do błędu. Wiadomo, nie łatwo o ten krok, ale bez tego nie otrzymamy wybaczenia. Będziemy też żyli z dużym ciężarem, który nie pozwoli nam ruszyć dalej. A wystarczy czasem szczera rozmowa.

"Zauroczenie to zachłanność różowych okularów, przez które nie widać wad czy niekiedy alarmujących sygnałów. A miłość to... miłość. (...) Zauroczenie przychodzi często od razu. Do miłości się dojrzewa w słońcu czułości i kroplach łez smutku czy żalu. Ale nigdy niepewności. Bo miłość to pewność wspólnego jutra, choćby nadciągała największa burza."

Co prawda tym razem fabularnie z księgarenki przeniesiemy się do pensjonatu, to autorka ponownie ukazuje piękno książki i jej znaczenie w życiu człowieka. Ponownie zostałam oczarowana tłem małego miasteczka, a dodatkowo życzliwymi ludźmi i domową atmosferą pensjonatu.

"Książki są pokarmem dla duszy, dla serca. Kolejne rozdziały są jak kęsy, którymi się delektujemy, a one rozbudzają wyobraźnię. Książka smakuje, książkę można wąchać. Dzięki książkom ucieka się do innego świata, a czasem to bardziej potrzebne niż ciastka."

"Willa przy Perłowej" to pełna ciepłych uczuć, wzruszająca, dająca nadzieję powieść o życiowych zmianach, różnych obliczach miłości, bezinteresownej przyjaźni. Wstąpicie w progi uroczego pensjonatu? Czy da się uratować willę, czy zacznie tętnić życiem? Sprawdźcie, warto!

,,Willa przy Perłowej" to powieść obyczajowa, której akcja dziej się w małym miasteczku, gdzie wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą.  Przybycie młodej dziewczyny z czerwoną walizką budzi ciekawość,  a u niektórych niepokój. Długo autorka pozostawia czytelnika w niepewności, co spowodowało, że Michalina opuściła Lublin i pojawiła się u dawno niewidzianego stryja. Powieść rozpoczyna się od pogrzebu, a kończy weselem, czyli od smutku do radości.  Podobnie dzieje się z willą, od obawy bankructwa do rozkwitu hotelu. Poznajemy bohaterów powieści i ich skrywane sekrety. Wszyscy bohaterowie, może oprócz Adama, są sympatyczni i przyjaźni wobec siebie. Chciałoby się poznać ich osobiście i zaprzyjaźnić z nimi. A o przyjaźni napisała autorka pięknie. ,,Przyjaźń nie polega na ciągłym dawaniu. I jeszcze, i jeszcze. Żadna studnia najgłębszego serca nie jest bez dna. Przyjaźń to wymiana - emocji, uczuć, pewnego rodzaju doładowania wewnętrznych akumulatorów."  Takich maksym na kartach powieści można znaleźć więcej. Do tego śmieszne przepychanki słowne i humorystyczne dialogi. Wciągająca historia, którą strona po stronie czyta się z przyjemnością.

Autorka daje receptę, jak rozwinąć upadający rodzinny interes i jak rozwiązywać rodzinne problemy.

Książka została pięknie wydana przez Wydawnictwo Dragon. Na skrzydełkach okładki znajduje się krótka informacja o autorce ze zdjęciem, a w środku książki piękna zakładka.

Dziękuję Wydawnictwu Dragon za książkę, a autorce za przyjemność przeczytania.

,,Willa przy Perłowej" to kontynuacja powieści ,,Księgarenka na Miłosnej". Mimo że nie czytałam pierwszej części, zdecydowałam się na książkę, by poznać twórczość autorki.

Michalina Sarnecka przyjeżdża do małego miasteczka, zamieszkując u dawno niewidzianego stryja. Okolica bardzo przypadła jej do gustu nawiązuje przyjaźnie i poznaje mieszkańców. Przypadkowo pomaga starszej pani, którą odprowadza do willi przy Perłowej. Pensjonat, który się w niej znajduje jest prowadzony przez trzypokoleniową rodzinę. Niestety to wyjątkowe miejsce niedługo może zostać zamknięte, bo kłopoty finansowe i utrzymanie willi przerosły rodzinę Wolskich.

Michalina jako specjalistka od marketingu, oferuje swoją pomoc, przeprowadza się tam, a towarzystwo wnuka właścicielki, Adama wprowadza w jej plany tylko chaos. Dlaczego Michalina przyjechała niespodziewanie do stryja? Czy uda jej się uratować pensjonat?

Miasteczko stworzone przez autorkę bardzo przytulne, mieszkańcy życzliwi, ciekawi i naturalni. Oczami wyobraźni zamieszkałam w pensjonacie razem z Michaliną i dałam się wciągnąć w codzienność i problemy tamtejszej społeczności. Pojawiają się sekrety głównej bohaterki, które wzbudzają zaciekawienie. Przyjaźnie, które zawiera, wspólne chwile z nowo poznanymi osobami, dają wiarę w dobrych ludzi. W powietrzu unosi się również miłość, która budzi się powili, dając czas ustrzelonym strzałą amora na oswojenie się z tą sytuacją. Bohaterka mierzy się z własnymi problemami osobistymi, rodzinnymi, a w małym miasteczku stara się uporządkować swoje życie i odnajduje to, co najważniejsze.

 Ciepło bijące z kart powieści jest oczywiste, a zbudowane relacje międzyludzkie koją duszę, dając spokój przy lekturze. Oprócz poważnych spraw, autorka wplata sporą dawkę uśmiechu, bo nieco wiekowe, ale bardzo charakterne bohaterki, umieją doskonale przykuć uwagę czytelnika swoim wesołym usposobieniem. Powieść dostarczyła mi samych dobrych emocji i sprawdziła się na zimne wiosenne wieczory wraz z przytulnym fotelem i dobrą herbatą.