Ścina z nóg. Samo mięcho, dwanaście fachowo sprawionych opowiadań w trzeciej autorskiej antologii Wielkiego Grafomana. Przetrącony kręgosłup ziemskiej cywilizacji. Terroryści. Rewolucjoniści. Łowcy zombiaków. Pokrzyżowane szyki. Mroczne śledztwa. Ci wspaniali Kozacy. Widokówka z Petersburga. Szczypta PRL-u. Trochę po chińskiemu... Trzeszczące granice światów. I spotkanie ze starym znajomym, doktorem Skórzewskim. Jak to u Pilipiuka: zaskakujące koncepty, solidna porcja grozy i humoru. Słowem, wióry lecą. Spis rzeczy: Szkolenie, Rzeźnik drzew, Operacja jajca, Sprawa Filipowa, Szantaż, Czytając w ziemi, Połoz, Bunt szewców, Poddasze, Serce kamienia, Teatralna opowieść, Ślad oliwy na piasku.
Informacje dodatkowe o Rzeźnik drzew:
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: b.d
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 488
POLECANA RECENZJA
RZEŹNIK DRZEW
Przykro to stwierdzić: „Rzeźnik drzew” Andrzeja Pilipiuka rozczarowuje. Choć bowiem opowiadania zawarte w tym zbiorze są niezłe, choć wiele z nich to naprawdę interesujące obrazy grozy, a ironia Pilipiuka nadaje części z nich oryginalny, unikalny rys, całości brak ostatecznego szlifu. Wydaje się, że autor po prostu sumiennie wykonał zlecone mu zadanie, tworząc kolejne w dorobku teksty, jednak w tym zbiorku zaprezentował się raczej jako rzemieślnik, niż – prawdziwy artysta.
Streszczać każdego z opowiadań właściwie nie ma sensu. Wraz z Pilipiukiem bowiem odwiedzamy kolejne cmentarze, ...
więcej
Kup książkę Rzeźnik drzew
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Rzeźnik drzew - opinie o książce
Niestety, nie jest to zbyt dobra książka jak na Pilipiuka. Same początkowe opowiadania jeszcze zabawne, późniejsze już jakieś dziwaczne...
Krótkie, ale bardzo treściwe opowiadania. Kończące się bardzo nieoczekiwanie. Pełne niezwykłych postaci, nadzwyczajnych zdarzeń. Mroczne, złe drzewo, które zabija w swojej obronie. Walczy z drwalami by przetrwać. Żywi się krwią cmentarną.
Bardzo lubię tego pana! Szczególnie polecam tytułowego rzeźnika i magiczną opowieść o teatrze.Jak to bywa ze zbiorami opowiadań - jedne są świetne, a inne zwyczajnie bardzo dobre.
Jedna z lepszych książek jakie przeszły przez moje dłonie. Opowiadania nie pozwalają się oderwać nawet do zajęć, do których zwykłem się odrywać. Szczególnie polecam osobiście opowiadanie: "Rzeźnik Drzew" oraz "Ślad oliwy na piasku" zawarte w w/w książce. Opowiadania mają formy rozbudowanej creepypasty (histori mających na celu wzbudzić strach w czytelniku)
Opowiadania Pilipiuka to nieustanna jazda bez trzymanki. Momentami wydaje się, że już, już opanowaliśmy jazdę, a wtedy autor rzuca nas na szczyt góry i kopniakiem spycha w dół. Literacki rollercoaster. Polecam.
Typowy Pilipiuk :) Nawet krótkie opowiadania wciągają, sprawiają że czytelnik utożsamia się z bohaterami, a przede wszystkim - bawią pilipukowym humorem ;) Prawie doskonała książka do czytania w autobusie czy pociągu. Prawie - bo dość gruba i zajmuje trochę miejsca :P ale jak tylko zacznie się czytać, to miejsce w torbie czy plecaku się znajdzie - bo będzie się chciało czytać dalej :)
Podoba mi się styl pisania Pilipiuka a moim ulubionym opowiadaniem z wszystkich 12 jest "Bunt szewców".
Być może nie jest to arcydzieło literatury polskiej, ale niewątpliwie przyjemne czytadło. Opowiadania są o dość zróżnicowanej jakości, jednak autor podobał zadaniu stworzenia ciekawego zbioru opowiadań. Dwa zdecydowanie zapadły mi w pamięci. Fenomenem Pilipiuka jest to, że sprawdza się w każdej dziedzinie szeroko pojętego fantasy, co urozmaica to, co ma do zaoferowania. Język, którym pisze jest przystępny, czyta się szybko i lekko, czego nie można powiedzieć o niektórych książkach innych autorów fantasy. Czy polecam? Tak, warto umilić sobie tą książką kilka długich, zimowych wieczorów, choćby dla samej przyjemności czytania
Kolejny tom opowiadań Pilipiuka jest jakby nierówny, nie trzyma poziomu. Może myślę tak dlatego, że wiele opowiadań z tego akurat cyklu dotyczy innych bohaterów niż moi ulubieni Robert Storm i doktor Skórzewski?
Piszę tę opinię po kilku dniach i kilku innych książkach w międzyczasie, spojrzenie nie jest więc świeże, ale za to pokazuje, które z historii zrobiły na mnie większe wrażenie. O opowiadaniu "Szkolenie", pierwszym z cyklu, nic nie umiem powiedzieć. Po prostu, nie wiem, o czym było - mignęło mi w umyśle i zniknęło. "Rzeźnik drzew" jest już bardziej "w stylu" autora, choć też jakby bardziej nijaki, jednak niepozbawiony humoru. "Operacja 'Jajca'" też przemknęła, nie zostawiając po sobie za wiele - ani straszne, ani zabawne, ani szczególnie ciekawe. Kolejne dwa opowiadania - "Sprawa Filipowa" i "Szantaż" - były po prostu lekkimi historyjkami szpiegowskimi. "Czytając w ziemi" podobało mi się bardzo, może też dlatego, że pozwala wejrzeć w pracę archeologów, która zawsze mnie intrygowała, a na której autor się przecież zna. "Połoz" - kolejna z historii, które nie utkwiły mi szczególnie w pamięci.
Ostatnie pięć historii uważam natomiast za jedne z najlepszych w dorobku Pilipiuka, a trochę mam ich za sobą. "Bunt szewców" to interesujące spojrzenie na ziemskie życie oczami kosmity. Przypomina też, jak - mimo różnic - jesteśmy do siebie podobni. "Poddasze" - co za klimat! "Serce kamienia" to doskonała historia o naszym dziedzictwie i o konieczności odkupienia błędów przodków. "Teatralna opowieść" to, moim zdaniem, doskonały materiał na thriller psychologiczny. Myślę, że każdy z nas znalazłby w życiu taki rok czy dwa, w czasie którego chętnie schowałby się w gmachu Teatru. "Ślad oliwy na piasku", to opowiadanie, w którym powraca postać doktora Skórzewskiego, tym razem na tropach raju. Nieco razi mnie natrętność wątku biblijnego, ale cała opowieść robi doskonałe wrażenie.
Reasumując: warto doczytać do końca.
Książka to zbiór 12 opowiadań. Każde z nich zawiera w sobie nutę grozy i horroru. Dla mnie literatura grozy Andrzeja Pilipiuka doruwnuje dziełom Kinga.
Inne książki autora
2586 kroków
0
Czternaście historii przepełnionych grozą i mrocznym nastrojem, uznawanych za jedną z najlepszych polskich antologii. Odliczmy 2586 kroków... Opowiadanie po opowiadaniu....
Czarna góra
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Gdzieś w dziczy u stóp Uralu umiera były katorżnik. Jego samotna śmierć staje się początkiem drogi dla dwóch ludzi. Wiekowego zesłańca i kilkunastoletniego...
