Paderborn
Remigiusz Mróz

; Często w innych widzimy refleksy naszych ułomności - odezwał się. - Odbijają się w nich jak w lustrze. ;
Kolejne losy Langera którego nie bez przyczyny nazywają psychopatą, będącym notabene na wolności, cały czas jest porównywany do Rzeźnika z nad Odry który porywa ofiary, morduje a ciała odnajdywane nad rzeką są tropem który wskazuje na podobieństwo w działaniach mordercy. Kiedy bez wieści ginie była żona Olgierda Paderborna ten w raz z partnerką Karoliną postanawiają odnaleźć zwyrodnialca i wymierzyć sprawiedliwość. Lecz po piętach depcze im Langer który daje wskazówki gdzie może stacjonować Rzeźnik. Aby zadanie nie było proste, wszystko sprowadza się do pewnej młodej podcasterki która postanowiła pomóc dwójce policjantów, kierując trop na astrologię. Co ona ma wspólnego z mordercą, czy wyścig z czasem uwolni Ninę z rąk oprawcy? Jakie będzie wielkie zaskoczenie kiedy dowiecie się kto stał za wszystkimi morderstwami...

Mogę śmiało uznać drugą część tuż po Langerze za katarsis, który zamknąłby rozdział z mordercą i ofiarami, jednak autor poszedł krok na przód dając nam czytelnikom całą ferajnę doznań emocjonalnej huśtawki, tempa jakie obrał w stosunku do poszukiwań, mądrych czasem lakonicznych i śmiesznych dialogów które pozwoliły na zobrazowanie całej sytuacji wydarzeń, miejsc, postaci głównych bohaterów nie pomijając pojawienia się Chyłki i Zordona dzięki czemu można było doświadczyć realizmu poszukiwań, braku tropów, poszlaków, poznać astrologię zupełnie z innej strony która nie była podanym horoskopem czy wróżeniem z fusów ale algorytmami dzięki którym matematycznie można było wyliczyć miejsce i czas na kolejne kroki mordercy, na którego skierowane były oczy policji, naszych bohaterów a jednocześnie móc zrozumieć tok myślenia osoby która dokonywała rzezi. Psychologiczna zajawka, jednocześnie sensacja i dobry kryminał przy którym polecam spędzić majówkę. 

Powieść ezoteryczna, niebywała, szybka w swojej fabule, dająca upust napięciom, budująca niesamowite emocje, sam Pader jak i Siarka są charakterystycznymi postaciami które skupiają swoją uwagę na własnych słabościach, lękach i strachu, są postaciami przewodnimi z silnymi osobowościami które potrafią zjednoczyć siły, ukazując determinację, upór i niesztampowość. 

Polecam serdecznie powieść autora który zaskakuje swą grą aktorską, przenosi w czasie, uczy innych wymiarów astrologii, zaprasza do mrocznego świata psychopaty i jego działań, powieść staje się przygodą, walką o dobro które zwycięża zło, daje nadzieję i leczy wszelkie rany. 

; Siarka z trudem przyznała przed sobą, że na razie muszą przynajmniej zachować pozory współpracy z tym zwyrodnialcem.
- O ile nie zostały wyniesione - powiedziała.
- O, zapewniam cię że nikt nic nie wyniósł.
- I skąd ta pewność?
- Langer znów uśmiechnął się w sposób niesięgający jego oczu.
- Stąd, że w środku znajdują się zwłoki - oświadczył. - W stanie dość zaawansowanego rozkładu.
- Że co?
- Bez obaw - rzucił. - Widywałem gorsze.;
                            frag. książki.

Dwóch prokuratorów, jeden zabójca oraz... Piotr Langer .Do tego Remigiusz Mróz jako zodiakara.
Co z tego wynika?

Na pewno książka, na którą wiele osób (w tym ja) czekało od parunastu tomów Chyłki. W końcu powieść poświęcona Olgierdowi Paderbornowi, który ostatnimi czasy zaskarbia sobie moją sympatię. A do tego Karolina Siarkowska. Jakie to jest duo!

Nie sądziłam, że będzie tak świetne, że będę czytać kolejne strony nawet na stojąco w tramwaju. Bardzo dobra to była przygoda. Nawet jeśli szyki krzyżował Sadysta z Mokotowa, a jeśli znacie mnie dłużej, na pewno wiecie, że Piter należy do grona moich ulubieńców.

Nie inaczej było tutaj. Co prawda, widać jego stylizację na tego serialowego (muszę przyznać, że cały czas miałam przed oczami Jakuba Gierszała) Langera, który jest bardziej nieokiełznany, niepohamowany, nieobliczalny niż ten z początkowych tomów serii z mecenas Joanną.

Od momentu ujrzenia tej hipnotyzującej niebieskością okładki zaintrygował mnie motyw astrologii. Remigiusz Mróz zodiakarą? Okazuje się, że na potrzeby książki owszem i dobrze sobie poradził ze zresearchowaniem tematu. Muszę przyznać jednak, że wiele razy gubiłam się w ascendentach i innych takich, których nazw nie pamiętam, ale wierzę, że wtedy układ ciał na niebie był sprzyjający i zgodny z tym, co Autor opisuje.

„Paderborn” przypisany jest gatunkowo do thrillera, ale powinnam Was uświadomić, że dawno nie czytałam tak okropnych, obleśnych opisów, co tutaj. Modus operandi Rzeźnika znad Odry jest tak nietuzinkowy, że trudno o to, by podczas lektury nie robiło się człowiekowi słabo, a już tym bardziej nie radzę jeść podczas czytania.

Przekonajcie się sami, bo trio Pader-Siarka-Langer wraz z Remkiem odwalili kawał dobrej roboty.